بررسی حضور ماست سل ها درپریودنتیت مهاجم

چکیده زمینه و هدف پریودنتیت مهاجم منجر به تخریب وسیع بافت های پریودنتال و از دست رفتن دندان می شود. در خصوص ایمونولوژی و نقش ماست سل ها که آغازگر روند التهاب و بیماری می باشند نتایج قطعی وجود ندارد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه ماست سل ها و بیماری پریودنتیت مهاجم، در افراد مراجعه کننده به مراکز تخصصی دندانپزشکی شهر قزوین انجام گرفت. روش بررسی: تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و یک سویه کور بر روی 19 ناحیه ی دارای پریودنتیت مهاجم متوسط تا پیشرفته و 18 ناحیه ی دارای ژنژیویت در بیماران بامیانگین سنی 2/5 ± 1/34 سال انجام گرفت. پس از انجام جراحی های فلپ و افزایش طول تاج توسط پریودنتیست، بیوپسی های به دست آمده از عمق پاکت نواحی پروگزیمال با تولوئیدن بلو و هماتوکسیلین ائوزین به ترتیب برای شمارش ماست سل ها و تعیین وضعیت التهابی رنگ آمیزی شدند. یافته ها: میانگین تعداد ماست سل ها در پریودنتیت مهاجم با تعداد 6/7 ± 8/10، کمتر از گروه ژنژیویت با میانگین عددی 8/9 ± 0/13 بود که این اختلاف معنادار نبود. تعداد ماست سل ها با حد چسبندگی بالینی رابطه ای نداشت (05/0). نتیجه گیری با در نظر گرفتن اهمیت پریودنتیتت مهاجم و فقدان مطالعات در خصوص نقش ماست سل ها در این بیماری و نیز با توجه به نقص رنگ های متاکروماتیک در رنگ آمیزی ماست سل ها، انجام تحقیقات وسیع تر با روش های دقیق، همچنین توجه به جنبه ی دینامیک دفاع میزبان همزمان با ارزیابی سایر جوانب ایمنی جهت روشن تر شدن پاتوژنز پریودنتیت مهاجم الزامی به نظر می رسد.